តៃហោង១០០០ឆ្នាំ ភាគ១

នាយប៉ោយកំពូខិលប្រចាំភូមិ មួយថ្ងៃៗគិតតែពីរឿងផឹកស៊ី ហើយកាប់ចាក់វាយតប់ ប៉ុន្តែគេជាមនុស្សមានគុណធម៌ ត្រង់ថា គេវាយកាប់ចាក់តែជាមួយអ្នកខូច តែប៉ុណ្ណោះ គេតែងជួយសង្គ្រោះអ្នកភូមិ គ្នីគ្នាគេដែលទទួលការបៀតបៀនអំពីពួកខូចៗមកបង្ករឿងមុន តែបើគ្នាឬអ្នកភូមិគេខុស គេមិនជួយជាដាច់ខាត ។
ថ្ងៃមួយនាយប៉ោយបានស្រវឹងស្រាយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានទៅដេកដួលសន្លប់នៅក្រោមដើមស្វាយមួយដើមដ៏ធំ។ ពេលនោះមានខ្មោចក្រមុំមួយរូបដែលនៅអាស្រ័យលើដើមស្វាយនោះ បានបង្ហាញខ្លួន បានជប់ជាផ្ទះខ្ពស់មួយខ្នង នាងបានយកនាយប៉ោយដាក់ឱ្យដេកលើផ្ទះនោះ ហើយយកកន្សែងជ្រលក់ទឹកជូនខ្លួនឱ្យនាយប៉ោយ ដោយក្តីស្រលាញ់ ចង់បាននាយប៉ោយធ្វើជាប្តី។
កំពុងតែជូនខ្លួនឱ្យនាយប៉ោយទាំងទឹកមុចញញឹមញញេម ស្រា់ប់តែខ្មោចយាយចាស់តៃហោងពាន់ឆ្នាំបង្ហាញខ្លួន ស្តីបន្ទោសនាងថា៖
"នែ! ម៉េចក៏ហងឯងជួយអាម្នាក់នេះ? ហងឯងស្រលាញ់វាមែនទេ?"
"ចាស់យាយ ខ្ញុំចង់បានគេធ្វើជាប្តីរបស់ខ្ញុំ"
ខ្មោចយាយចាស់បានបដិសេធយ៉ាងខ្លាំងថា៖
"មិនបាន យើងមិនយល់ព្រម"
"តែខ្ញុំស្រលាញ់គេហើយ"
"ប្រយត្នដោយសារតែអាម្នាក់នេះនាំគ្រោះដល់ពួកយើងទៅ! ព្រោះវាមានរាសីខ្ពស់ណាស់ ហងឯងមិនដឹងទេឬ?"
"ចុះខ្ញុំមានទៅឆក់យកជីវិតគេភ្លាមៗឯណា គឺចាំឱកាសល្អ នៅពេលដែលគេរាសីធ្លាក់ចុះចាំកាច់កគេយកតែម្តង"
"តាមចិត្តចុះចឹង!"
នាយប៉ោយក៏បានដឹងខ្លួន ខ្មោចយាយចាស់ក៏ប្រញាប់បំបាំងកាយបាត់ទៅ។ នាយប៉ោយងាកមើលជុំវិញខ្លួន ឃើញនាងក្រមុំនៅជិតក៏សួរ៖
"តើខ្ញុំនៅទីណា?"
ខ្មោចនាងក្រមុំឆ្លើយទាំងញញឹមរាយមន្តស្នេហ៍៖
"គឺនៅផ្ទះរបស់អូនហ្នឹងណា គឺអូនឃើញបងដួលសន្លប់ អូបក៏យកបងមកតែម្តងទៅ"
នាយប៉ោយខំប្រឹងងើបអង្គុយ ឃើញនាងមានរូវឆោមស្អាត និងរបៀបដូចជាឱ្យដៃបែបនេះក៏ពោលទៅកាន់នាង ដោយពាក្យលែបខាយថា៖
"អគុណនាងណាស់ នាងស្អាតហើយ ថែមទាំងមានចិត្តសប្បុរសទៀត ខ្ញុំពិតជាមានសំណាងមែនដែលបានទទួលការសង្គ្រោះអំពីអ្នកនាង"
ខ្មោចក្រមុំធ្វើអឹមអៀនឆ្លើយតបទាំងញញឹមបិទមាត់មិនជិតថា៖
"សម្តីផ្អែមណាស់ គឺផ្អែមជាងទឹកឃ្មុំទៅទៀ"
នាយប៉ោយទប់អារម្មណ៍មិនជាប់ក៏ឈ្ងោកទៅថើបនាង ឯនាងខ្មោចនោះវិញ ក៏បិទភ្នែងហុចថ្ពាល់ឱ្យគេ កំពុងតែស៊ីអារម្មណ៍ មិនទាន់នឹងបានថើបដល់មុខផងស្រាប់តែមានសម្លេងយាយចាស់ក្រហេម ធ្វើឱ្យនាយប៉ោយភ័យដកចេញវិញយ៉ាងលឿនទាំងបុកពោះ។
គឺយាយខ្មោចពាន់ឆ្នាំបានក្រឡាខ្លួនធ្វើជាម្តាយនាងក្រមុំនោះ មកដល់ក៏និយាយថា៖
"នាងចៃ នាងឯងនាំប្រុសមកពីណា ហ្អាស?"
"ចាសម៉ែ! គឺខ្ញុំជួយសង្គ្រោះជីវិតគេតើ"
យាយចាស់បានចូលទៅឈរសម្លឹងមើលនាយប៉ោយពីក្បាលដល់ចុងជើង ធ្វើឱ្យនាយប៉ោយភ័យបុកពោះយ៉ាងខ្លាំង រួចយាយចាស់នោះក៏ថ្លែងថា៖
"វាស្អាតបាទតើ! អាចយកធ្វើជាកូនប្រសារបាន"
ឬបែបនេះនាយប៉ោយក៏ធូរទ្រូង ហើយកើតចិត្តត្រេកអរទៅវិញនៅពេលឮគាត់និយាយដូច្នេះ ឯនាងខ្មោចក្រមុំនោះវិញ មុខរីកដូចគ្រាប់ជី ធ្វើជានិយាយថា៖
"ម៉ែចេះតែថាហើយ ខ្ញុំអៀនណាស់ មិនដឹងជាចិត្តគេគិតយ៉ាងណាផង"
នាយប៉ោយក៏ប្រញាប់ឆ្លើយថា៖
"ឱ្យតែយាយនិយាយមែន ខ្ញុំនឹងដណ្តឹងនាង"
"យើងនិយាយមែន ប៉ុន្តែយើងមិនចង់ឱ្យឯងចូលដណ្តឹងទេ គឺយកគ្នាតែម្តងទៅ"
នាយប៉ោយបើកភ្នែកធំៗដោយភាពភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះវាតក់ក្រហល់ពេក ហើយក៏ចម្លែកផងដែរ ព្រោះមិនដែលជួបប្រទះពីមុនមក។
នៅមានត!